1. Apakah peranan Majlis Pemulihan Negara dan mengapa ia ditubuhkan?
Majlis Pemulihan Negara (MPN) telah dibentuk semasa saya menjadi Perdana Menteri, dan ia pada mulanya bertujuan untuk merangka strategi keluar untuk kita beralih daripada pandemik. Kami telah merumuskan Pelan Pemulihan Nasional (PPN) yang membenarkan peralihan sistematik dan selamat daripada pandemik itu menerusi empat fasa. Terdapat tiga ambang yang perlu dipenuhi dari satu fasa ke fasa yang lain, iaitu bilangan kes harian, kadar vaksinasi dan kapasiti hospital yang ada. Alhamdulillah, strategi keluar ini membolehkan kami meningkatkan vaksinasi, mengurangkan jumlah jangkitan dan memastikan pembukaan semula ekonomi Malaysia dengan selamat secara berperingkat.
Walau bagaimanapun, kami mengakui bahawa kesan wabak itu adalah teruk. Tindakan sekatan pergerakan telah menjejaskan ekonomi kita, dan kesejahteraan rakyat kita. Lapan pakej rangsangan terakhir bernilai RM530 bilion, iaitu PEMULIH juga diumumkan pada akhir Jun 2021 dan dilaksanakan sehingga akhir tahun 2021. Pakej PEMULIH itu sendiri bernilai lebih RM150 bilion, dengan fokus untuk meneruskan agenda kebajikan rakyat, menyokong perniagaan dan meningkatkan kadar vaksinasi.
Apabila saya berundur sebagai Perdana Menteri, saya kekal sebagai Pengerusi Majlis Pemulihan Negara yang menjadi badan penasihat kepada Kabinet mengenai perkara berkaitan pemulihan negara. Perlu ditegaskan bahawa Majlis ini terdiri daripada ahli Kabinet kanan termasuk 4 orang Menteri Kanan, Menteri Kewangan, Menteri Kesihatan dan Menteri di Jabatan Perdana Menteri yang bertanggungjawab terhadap Ekonomi, pemimpin pembangkang, pemimpin perniagaan, pakar kesihatan, pendidikan. dan perkhidmatan sosial serta para penjawat awam kanan.
Majlis telah menghargai keahlian dan perbincangan kami adalah teguh mengenai pelbagai perkara yang menjejaskan pemulihan bukan hanya kepada ekonomi negara. Cadangan telah dibentangkan dan dibincangkan oleh kementerian, persatuan perniagaan dan pakar. Syor kemudiannya dibuat kepada Kabinet, malah lebih 90 syor telah dibuat. Walau bagaimanapun, seperti yang telah saya tegaskan sebelum ini, Majlis tersebut adalah badan penasihat, ia tidak mempunyai kuasa eksekutif, dan beberapa cadangan telah diambil tindakan seperti pembukaan semula sempadan negara tetapi banyak lagi yang tidak dilaksanakan walaupun telah disahkan oleh Kabinet.
2. Tan Sri menjelaskan bahawa ini bukan sahaja pemulihan ekonomi tetapi juga pemulihan sosio-ekonomi, apakah isu yang dibincangkan oleh Majlis tersebut?
Isu yang dibincangkan adalah meluas, tetapi selari dengan tema luas yang menjejaskan cabaran Perusahaan Mikro, Kecil dan Sederhana (PMKS), kekurangan pekerja asing, keperluan untuk meningkatkan sistem kebajikan sosial, pelajar yang "generasi kerugian" akibat Covid-19, isu kesihatan mental dan kadar kemiskinan di negara ini.
Seperti yang telah saya tegaskan, impak kepada ekonomi semasa Covid-19 adalah teruk dan kita perlu membetulkan perjalanan dan campur tangan apabila diperlukan untuk memastikan trajektori pertumbuhan ekonomi berada di landasan yang betul, dan kita dapat memulih dengan lebih baik daripada tahap pra-pandemik. Ia tidak cukup baik untuk kita kembali ke tahap sebelum 2020, kita sudah pun merosot ketika itu, kita mesti membina semula dengan lebih kuat.
3. Majlis Pemulihan Negara telah mengadakan beberapa siri sesi penglibatan dengan komuniti perniagaan, apakah isu utama yang diketengahkan?
Ya, kami telah menganjurkan beberapa siri sesi penglibatan bukan sahaja di kawasan Lembah Klang tetapi di seluruh negara. Saya pergi ke Langkawi, Melaka, Johor, Kelantan, Terengganu, bertemu dengan kumpulan belia, ahli akademik, NGO, persatuan perniagaan dan dewan perniagaan bersama-sama memberi input dan berdialog mengenai isu dan cabaran yang dihadapi oleh kumpulan ini.
Dalam perbincangan ini, salah satu maklum balas utama yang menyentuh saya ialah kesan pelaksanaan sistematik Pelan Pemulihan Nasional dan program vaksinasi kita. Perniagaan, perniagaan asing dan domestik memuji pelan kita yang telus dan teratur serta kepantasan program vaksinasi yang membolehkan perniagaan dibuka semula dengan selamat. Perniagaan milik asing terutamanya bersyukur kerana mereka dapat melihat dan membandingkan dasar kita dengan negara lain dan berterima kasih kepada atas cara kita melaksanakan strategi keluar. Perniagaan tempatan juga menghargai kerana ia membolehkan mereka merancang stok dengan lebih berkesan dan pekerja apabila mereka tahu kita bergerak keluar daripada pandemik secara berperingkat.
Tetapi apa yang lebih menggembirakan ialah terdapat beberapa orang yang datang kepada saya semasa sesi penglibatan untuk berkata:
“Tan Sri terima kasih, saya tak bungkus , tak buang pekerja, sebab saya ambil subsidi upah masa masa Covid untuk perniagaan saya”- Betul, kita membelanjakan lebih RM15 bilion untuk subsidi upah bagi membantu lebih 300,000 perniagaan kebanyakannya PKS untuk menyelamatkan lebih daripada tiga juta pekerjaan.
“Tan Sri, terima kasih, Bakul Makanan you bagi, jadi keluarga makan tiap-tiap malam.” Betul, kita memberi lebih daripada RM50 juta untuk bakul makanan apabila kami melakukan sekatan perjalanan dan selepas itu. Kita memberi setiap ahli parlimen RM 500,000 setiap seorang untuk bakul makanan.
“Tan Sri, terima kasih dapat Bantuan Prihatin. Boleh beli lampin, susu anak.” Betul, kita memberi lebih daripada RM22 bilion bantuan tunai langsung semasa pandemik, lebih daripada 10.1 juta orang menerima pemberian tunai langsung itu.
“Tan Sri, saya dapat vaksin saya hidup. Jiran saya tak dapat vaksin dia dah tiada.” Kita membelanjakan lebih daripada RM5 bilion untuk mendapatkan vaksin 140% daripada populasi sejak awal kerana kita tahu kita berlumba dengan masa, pembelian tambahan bermakna kita boleh melakukan dos penggalak lebih pantas daripada negara lain.
Dasar-dasar yang diambil oleh Kerajaan semasa saya menjadi Perdana Menteri, semuanya telah berjaya sekarang. Kita menikmati pertumbuhan ekonomi hari ini untuk tiga suku berturut-turut pertumbuhan ekonomi, semuanya disebabkan oleh dasar yang tegas diambil untuk melindungi ekonomi dan pembukaan semula yang bersistematik melalui PPN.
Juga dalam sesi penglibatan ini, perniagaan yang sukar mendapatkan pekerja asing bekerja di sektor seperti makanan dan minuman, perladangan, kekurangan usaha yang diselaraskan untuk pemulihan sektor pelancongan dan kesulitan pembiayaan perniagaan MSME adalah isu utama yang diketengahkan.
4. Secara amnya, adakah Tan Sri berpuas hati dengan kadar pemulihan negara? Kenapa?
Saya berharap ia boleh menjadi lebih baik. Kadar pemulihan tidak sekata. Sesetengah sektor pulih lebih baik daripada yang lain. Itulah sebabnya saya selalu mengatakan bahawa Kerajaan mesti campur tangan jika perlu.
Kita memerlukan proses pemulihan yang seimbang supaya jurang perbezaan gaji rakyat Malaysia dapat ditutup. Negeri-negeri tertentu lebih bergantung kepada sektor tertentu, contohnya sektor pelancongan dan pembuatan, pemulihan pelancongan lebih perlahan daripada pembuatan, negeri yang bergantung kepada pelancongan akan pulih lebih perlahan berbanding negeri-negeri yang bergantung dalam pembuatan. Kadar pemulihan yang tidak sekata antara negeri akan melebarkan jurang pendapatan dan pembangunan antara negeri. Sebab itu saya telah menekankan tentang penubuhan Majlis Pemulihan Negara peringkat negeri sebelum ini.
Jika Malaysia mahu membina semula ekonominya dengan lebih baik, kita mesti membenarkan pemulihan yang sama rata supaya jurang pembangunan juga dapat ditutup. Pemulihan bukan hanya untuk jangka pendek tetapi ia juga mesti diselaraskan dengan matlamat pembangunan jangka panjang jika negara ini, seperti yang diketengahkan oleh Rancangan Malaysia Ke-12 untuk membina ekonomi yang lebih inklusif dan berdaya tahan.
Saya berharap lebih banyak keperluan menyegerakan proses pemulihan dilakukan oleh Kerajaan. Ia tidak boleh menjadi perniagaan seperti biasa. Saya telah mengatakan sebelum ini berkali-kali. Kita perlu melihat dengan gambaran yang lebih besar. Jika kita tidak menguruskan proses pemulihan dengan baik, kesan pandemik akan berlarutan lebih lama. Akan ada kesan yang kekal dalam beberapa sektor ekonomi. Saya khuatir bahawa dua tahun pandemik ini akan membawa kepada satu dekad yang memberi kehilangan untuk Malaysia jika pemulihan tidak diberi keutamaan yang sewajarnya.
5. Adakah anda melihat inflasi yang tinggi dan ringgit yang lemah menjejaskan momentum pemulihan ekonomi?
Apabila kita memasuki 2022, kita yakin bahawa 2022 akan menjadi tahun pemulihan. Ya, kita telah mencapai pertumbuhan separuh pertama iaitu 6.9%, dan pertumbuhan suku kedua ialah 8.9%, tertinggi di Asia Tenggara. Walaupun angka-angka ini adalah kejayaan kepada dasar ekonomi yang telah kita ambil sejak Mac 2020, kita dipengaruhi oleh isu-isu global terutamanya perang di Ukraine yang telah mengganggu rantaian bekalan global dan menyebabkan pengetatan dasar monetari di negara maju. Ini menyebabkan kepada penurunan Ringgit dan juga kenaikan kadar OPR yang berturut-turut oleh BNM.
Tekanan inflasi dan kenaikan kadar faedah akan menjejaskan momentum pemulihan ekonomi. Kita harus ingat bahawa inflasi dikatakan sebagai cukai tambahan kepada golongan miskin. Ini seterusnya menjejaskan kuasa perbelanjaan memandangkan pertumbuhan upah kita terjejas, justeru mempunyai potensi untuk memperlahankan penggunaan, manakala kadar faedah yang lebih tinggi akan memberi kesan kepada kos pinjaman dan menghalang pelaburan.
Sementara itu, ringgit yang lebih lemah juga bermakna bil import kita terutamanya makanan menjadi lebih tinggi, dan kenaikan harga akan diserahkan kepada pengguna. Mereka dalam bidang perkilangan yang mengimport bahan mentah dari luar negara juga turut merasai keperitan, apatah lagi mereka yang mempunyai anak-anak yang belajar di luar negara. Walaupun ia bukan satu situasi yang unik kepada Malaysia, kita harus mengakui bahawa ringgit yang lemah mempunyai implikasi yang serius kepada ekonomi. Walaupun keadaan ekonomi semasa dan daya tahan perniagaan kita mungkin dapat menampung impak inflasi yang tinggi dan kelemahan ringgit ini tetapi untuk berapa lama? Gabungan tekanan inflasi dan ringgit yang lemah boleh menghapuskan keuntungan yang kita perolehi dalam tahun pemulihan.
6. Tan Sri pernah berkata tentang kumpulan B40 menjadi B61, bagaimanakah pendapatan kumpulan ini boleh pulih? Apakah langkah-langkah yang boleh diambil?
Ya, wabak ini telah memberi kesan teruk kepada pendapatan isi rumah rakyat Malaysia. Menurut laporan syarikat penyelidikan media, Mindshare, pendapatan isi rumah sehingga Jun 2022 telah menunjukkan penurunan sebanyak 26 peratus berbanding 2018 dengan purata pendapatan isi rumah bulanan di Malaysia ialah RM2,965.
Seperti yang kita semua sedia maklum, B40, M40 dan T20 dikelaskan mengikut julat pendapatan isi rumah. Secara ringkasnya, B40 ialah mereka yang berpendapatan isi rumah di bawah RM5,000, M40 antara RM5,001 hingga RM 10,000 dan T20 berpendapatan melebihi RM 10,000. Jika kita melihat julat dan klasifikasi hari ini, keadaan telah berubah. Lebih separuh daripada mereka yang dikelaskan dalam kategori M telah jatuh ke dalam kategori B. Jika kita mengikuti julat pendapatan yang sama seperti sebelum ini menurut laporan, kumpulan pendapatan B kini akan menjadi 61%, manakala M ialah 14% serta T pada 18%, dan 7% tidak dapat dikenal pasti.
Ini menunjukkan kelas pertengahan semakin mengecil. Ia konsisten dengan laporan lain daripada institusi dan pusat penyelidikan lain seperti Institut Penyelidikan Khazanah yang mengatakan bahawa 70% rakyat Malaysia berada dalam kumpulan "terdedah" akibat pandemik itu. Menurut Laporan Mindshare, yang lebih merisaukan ialah 76% daripada kumpulan B61 ini mempunyai purata pendapatan isi rumah di bawah RM2,965. Mereka inilah yang mampu membeli makanan untuk keluarga tetapi terpaksa makan sekali sehari, berkompromi dengan pilihan protein dan lain-lain. Ini adalah membimbangkan dan mendatangkan kesan buruk bukan sahaja untuk momentum pemulihan tetapi agenda pembangunan negara secara keseluruhannya.
Kelas pertengahan yang semakin mengecil bukanlah prospek yang baik untuk mana-mana ekonomi kerana kita tahu bahawa kelas pertengahan memacu penggunaan dengan kuasa perbelanjaan mereka. Apabila pendapatan mereka berkurangan, mereka tidak dapat berbelanja, apa lagi berjimat dan ini akan mengukuhkan lagi kesulitan ekonomi kita di mana kita akan terbatas dalam perangkap berpendapatan sederhana dan tidak mampu melonjak ke negara berpendapatan tinggi.
Apakah langkah-langkah yang boleh diambil? Pertama, kita mesti memastikan jaringan keselamatan sosial diperkukuh. Sistem kebajikan seperti e-Kasih memerlukan rombakan menyeluruh. Ia perlu disatukan dan disepadukan untuk menyalurkan bantuan dengan lebih baik apabila perlu. Kita mesti meningkatkan jaringan keselamatan sosial untuk sektor tidak formal, pekerja ekonomi gig. Mereka yang memerlukan bantuan mesti boleh mendapatkan bantuan segera tanpa perlu melalui banyak birokrasi.
Pada masa yang sama, kita mesti mewujudkan ekonomi yang memberi tumpuan kepada mewujudkan pekerjaan dengan upah yang berpatutan. Fokus pada meningkatkan rantaian nilai melalui teknologi yang akan mewujudkan pekerjaan bergaji lebih tinggi. Gunakan penyelesaian digital seperti AI dan robotik untuk meningkatkan produktiviti. Ini akan membolehkan pertumbuhan upah yang mampan.
Selain itu, kita mesti memastikan Indeks Garis Kemiskinan yang saya telah semak semula sebagai Perdana Menteri pada tahun 2020 daripada RM980 kepada RM2,208, terus diselaraskan. Ini akan membolehkan kita menyasarkan bantuan kepada golongan miskin dengan lebih baik dan dapat mengurangkan kemiskinan termasuk kemiskinan bandar secara serius.